İçinde yaşadığımız çağ bize sesleniyor: “Carpe Diem!”
“Geçmiş bitti, ‘dün’ geçti… Gelecek meçhul, ‘yarın’ yok!
O halde, “Carpe Diem!”, “Gününü gün et, anı yaşa, bugünün tadını çıkar!”
2000’li yılların mottosu “Carpe Diem”.
Uzun zaman oldu değil mi bu sözü bir yerlerde okumayalı. Dün popüler olan hemen nasıl da değişiveriyor. Dünya değişiyor, sen değişiyorsun…
Ben gençlik yıllarımı “Anı Yaşa” cümlesini işite işite yaşadım. Belki o yaşlarda ben yanlış anladım, belki de medya bize bambaşka tanıttı Carpe Diem’i. Yarın yokmuşçasına, şu anı yaşamak olarak yorumladık biz gençler, ya da en azından benim çevrem demeliyim
Hayat, biz gelecek için planlar yaparken başımızdan geçenler bütünüdür ” demiş John Lennon.
Son zamanlarda ensemde hissediyorum “hayatı kaçırma ” hissini.
Hayatınızda sizi hayli uğraştıracak bi’ kırılma noktası oluyor orada takılıp kalıyorsunuz.
Diğerleri oyuna devam ederken siz tabiri caizse diskalifiye olup kenara alınıyorsunuz.Hoş, kurallarını kendinizin koyduğu bir oyunda oyundan atılmak da oldukça saçma ya neyse.Geçmişle gelecekte yaşayan adam hiçbir zaman mutlu olmuyor. Geçmişte yaşadığı için bugünü kaçırıyor , gelecekte yaşadığı için de sahte bir mutluluğu oluyor her an elinden kayıp gidebilecek türden .. züğürt tesellisi mi desek?”Artık anla! Dün gitti, Yarın gelmedi; Anı yaşa!”Anda yaşamayı , ” o an yaşamayı” hayatımıza oturtabilirsek tam anlamıyla yaşamayı öğrenebiliriz İnsanın insanın kurdu olduğu”, “altta kalanın canının çıktığı”, “her koyunun kendi bacağından asıldığı” bir dünyada; kaybedenler için bir kâbustur “bugün”…
Eğer “günümüzü gün” edemiyor, bugünün keyfini çıkaramıyor, fiziksel ve maddi zevklerin peşinde kendimizden geçemiyorsak, yani insanlığın çok büyük bir çoğunluğunun “kader”ini paylaşıyorsak; geçmişe veya geleceğe kaçmaktan başka bir çıkar yolumuz da kalmıyor demektir…
İnsanın yoksun kalabileceği tek şey şu andır. Çünkü sahip olabileceği tek şey şu andır. İnsan sahip olmadığı bir şeyi kaybedemez.
Bu kadar basittir aslında yaşamak ama bizler nasıl da zorlaştırıyoruz değil mi? Dünüyle, yarınıyla bugünü es geçmeyi ne de güzel biliyoruz. Bu nedenle basit yaşa diyor imparator. Şeyleri fazla abartma, büyütme, küçültme, anlamlandırma. Olduğundan fazla anlam yüklemezsen hiçbir şey iyi ya da kötü değildir, doğru ya da yanlış değildir. Bunlar sadece deneyimler, başına gelenlerdir.
Doğanın sana bahşettiği gücü kullan.
Aklını.
Anın içinde olanı olduğu gibi kabul etmek aslında tüm amaç. Ne gözünde büyütmek, ne de altında ezmek. Sadece olanı olduğu gibi deneyimlemek, sana bahşedilen o özel yetenekle.
Ayrıca insan fayda üretmeli değil mi? Kendisine bahşedilen bu muazzam ödülle hem kendi içinde huzurlu olmalı hem de çevresine yararı dokunmalı. İyileşmek isteyen iyileştirmeli, Mutlu olmak isteyen üretmeli, Sevilmek isteyen sevmeli…
Öğüt basit.
Basit yaşa hayatı anın keyfiyle, geçmişin üstüne bir sünger ile geleceği inşa ettiğini unutmadan.
Evet sevgili okurlar “olacaklar olacak” bir gün nasıl olsa.. hepimiz yaşlanacağız ve hepimiz bir gün ölümü tadıp aynı toprağı yalayacağız merak etmeyin var onun da zamanı.Siz şimdi yaşayın.
Anı yaşayın..
Ne güzel söylemiş Mevlana;
“Ne geçmiş var, ne gelecek. Ne geçmişe bak üzül, ne de geleceğe bak tasalan. İçinde bulunduğun anı yaşa; çünkü o an varsın.”
Vesselam….
Kalbimden kalbinize…